Muzyka sakralna na Festiwalu Głagolica w Oleśnicy

Złotego Klirosa zdobył Chór Ars Cantandi z Wrocławia, drugiego Złotego Klirosa otrzymał Chór Polirytmia z Zielonej Góry, a Srebrny Kliros trafił do Chóru Basilica Cantans z Wrocławia. Zespołu Pauza ze Zbąszynia otrzymał wyróżnienie.

Pomysł Festiwalu Słowiańskiej Muzyki  Sakralnej „Głagolica” wiąże się z historią Oleśnicy, a dokładnie z historią jednego z kościołów, w którym obecnie mieści się cerkiew prawosławna p.w. Zaśnięcia Przenajświętszej Bogarodzicy. W roku 1380 książę Konrad II ufundował w Oleśnicy opactwo benedyktynów słowiańskich pod wezwaniem Bożego Ciała. Benedyktyńscy ,,bracia słowiańscy” – zwani też „głagolaszami”, to odłam zakonu, który w Pradze, w klasztorze Emaus, za czasów Karola IV wprowadził obrządek liturgiczny tzw. słowiański według św. Cyryla i Metodego. W obrządku tym odprawiano liturgię w języku staro-cerkiewno-słowiańskim (za zgodą papieża),  choć w Europie językiem liturgicznym była łacina. Niestety po 120 latach działalności, ostatni na Śląsku bastion misji św. Cyryla i Metodego upadł. W 1965 roku historia zatacza koło i w mury najpierw wieży, później kościoła wraca język staro-cerkiewno-słowiański w liturgii. 

Tradycję św. Cyryla i Metodego związaną z historią Oleśnicy chcemy potraktować  jako łącznik między Wschodem a Zachodem, prawosławiem i katolicyzmem, a zarazem wspólny element kultury większości narodów słowiańskich, który chcemy usłyszeć w utworach sakralnych wykonywanych przez chóry.